این مقاله را به اشتراک بگذارید

در نظام حقوق عمومی ایران، اجرای طرح‌های عمرانی و خدماتی دولت مستلزم رعایت اصول شفافیت، رقابت سالم و صرفه‌جویی در هزینه‌های عمومی است. «ارجاع کار» و «برگزاری مناقصه» دو رکن بنیادین تحقق این اهداف به شمار می‌روند و از طریق قانون برگزاری مناقصات مصوب سال ۱۳۸۳ و آیین‌نامه‌های اجرایی آن، چارچوب حقوقی دقیق و الزام‌آوری برای دستگاه‌های اجرایی و پیمانکاران تعیین شده است.شناخت ضوابط قانونی این فرآیند برای پیمانکاران، کارفرمایان و مشاوران فنی، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ زیرا کوچک‌ترین انحراف از مقررات قانونی می‌تواند منجر به ابطال مناقصه یا بطلان قرارداد شود.

۱. مفهوم و مبنای ارجاع کار:ارجاع کار به معنای واگذاری اجرای یک پروژه، طرح یا خدمت دولتی به اشخاص حقیقی یا حقوقی واجد صلاحیت است.مطابق ماده 1 «قانون برگزاری مناقصات»، تمامی دستگاه‌های اجرایی موضوع آن ماده و به تبع آن ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری مکلف‌اند خرید کالا، خدمات و اجرای کارهای خود را از طریق برگزاری مناقصه انجام دهند، مگر در موارد خاصی که قانون استثنا کرده است.

به‌طور خلاصه، ارجاع کار در نظام فنی و اجرایی کشور سه گام اصلی دارد:

۱. انجام مطالعات توجیهی و فنی – اقتصادی؛

۲. تصویب طرح و تأمین اعتبار؛

۳. برگزاری مناقصه و انعقاد قرارداد با برنده.

این روند، نقطه‌ی تلاقی حقوق اداری، مالی و حقوق پیمانکاری است؛ چراکه علاوه بر ضوابط فنی، باید اصول شفافیت و رقابت سالم نیز رعایت شود.

۲. مبانی قانونی و هدف قانون‌گذار:قانون برگزاری مناقصات با هدف ایجاد وحدت رویه، شفافیت و پیشگیری از تبعیض در معاملات عمومی تصویب شد. در ماده ۱ این قانون تصریح شده است که کلیه معاملات دستگاه‌های اجرایی، اعم از خرید، فروش، اجاره، پیمانکاری و خدمات مشاوره‌ای، باید بر اساس این قانون و آیین‌نامه‌های آن انجام گیرد.

اهداف اصلی قانون‌گذار عبارت‌اند از:

  • تحقق عدالت اقتصادی و جلوگیری از رانت؛
  • تضمین رقابت سالم بین پیمانکاران؛
  • افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های عمومی؛
  • حفظ حقوق دولت و مردم در هزینه‌کرد اعتبارات.
جمشید محمدی نیا حقوق پیمانکاری

۳. مراحل اصلی برگزاری مناقصه: بر اساس قانون برگزاری مناقصات و آیین نامه اجرایی آن، فرآیند مناقصه شامل مراحل زیر است:

الف) تهیه اسناد مناقصه
در این مرحله، دستگاه اجرایی موظف است اسناد فنی، مالی و حقوقی پروژه را با همکاری مهندسین مشاور تنظیم کند. در این اسناد باید موضوع، شرایط عمومی و خصوصی پیمان، نحوه‌ی تضمین شرکت در مناقصه و معیارهای ارزیابی مشخص شود.

ب) ارزیابی کیفی مناقصه‌گران
بر اساس ماده 6 قانون، قبل از گشایش پاکت‌ها، دستگاه اجرایی باید صلاحیت فنی، مالی و اجرایی مناقصه‌گران را ارزیابی کند. این مرحله در واقع تضمین‌کننده‌ی سلامت اجرای پروژه است و در سامانه ملی ارزیابی پیمانکاران (سامانه ساجات) ثبت می‌گردد.

ج) گشایش پاکت‌ها و ارزیابی فنی و مالی
پاکت‌های مناقصه در حضور اعضای کمیسیون مناقصات گشوده می‌شود. معیار انتخاب برنده، معمولاً «قیمت مناسب با کیفیت فنی مطلوب» است؛ نه صرفاً پایین‌ترین قیمت.در همین مرحله، نقش مشاوران فنی و حقوقی دستگاه اجرایی در تشخیص منافع عمومی و جلوگیری از تضییع حقوق دولت، بسیار تعیین‌کننده است.

د) اعلام برنده و انعقاد قرارداد
پس از تصویب گزارش کمیسیون مناقصات و تأیید بالاترین مقام دستگاه اجرایی، برنده اعلام و قرارداد پیمانکاری بر اساس شرایط عمومی پیمان مناسب با آن نظام فنی و اجرایی) منعقد می‌شود.

این قرارداد از حیث ماهیت، عقدی معاوضی و لازم محسوب می‌شود و آثار آن تابع قواعد عمومی قراردادها و مقررات خاص پیمانکاری است.

بیشتر بخوانید

۴. استثنائات قانونی در ارجاع کار: قانون‌گذار در مواد ۲۷ تا ۳۰ قانون برگزاری مناقصات، مواردی را پیش‌بینی کرده که در آنها ارجاع کار بدون مناقصه مجاز است، مانند:

  • انجام معاملات کوچک تا سقف معین (بر اساس نصاب مصوب دولت) ؛
  • موارد اضطراری (مثل بلایای طبیعی یا حفظ امنیت ملی) ؛
  • طرح‌هایی که ماهیت محرمانه دارند؛
  • پروژه‌هایی که صرفاً توسط پیمانکار خاصی با دانش فنی ویژه قابل انجام‌اند.

با وجود این استثنائات، اصل بر انجام مناقصه است و عدم رعایت آن ممکن است موجب بطلان ارجاع کار یا مسؤولیت اداری و کیفری مقام مجاز شود.

۵. نقش مهندس مشاور در فرآیند مناقصه: بر اساس ضوابط مندرج در نظام فنی و اجرایی کشور سایت (sama.mporg.ir) مهندس مشاور نقشی کلیدی در مراحل قبل از مناقصه دارد. وظایف او شامل:

  • تهیه گزارش‌های فنی و اقتصادی پروژه؛
  • تدوین اسناد مناقصه؛
  • بررسی پیشنهادها و ارزیابی فنی پیمانکاران؛
  • نظارت بر انطباق تصمیمات کمیسیون مناقصات با ضوابط فنی.

مهندس مشاور، بازوی فنی و کارشناسی کارفرماست و از دیدگاه حقوقی، اقدامات او در چارچوب قرارداد مشاوره، به منزله‌ی اقدام نماینده‌ی فنی دستگاه اجرایی تلقی می‌شود.

۶. ایرادات و چالش‌های اجرایی در نظام مناقصات: با وجود صراحت قانون، در عمل برخی مشکلات ساختاری در فرآیند ارجاع کار دیده می‌شود:

  • عدم وحدت رویه در ارزیابی کیفی پیمانکاران و تفسیر سلیقه‌ای معیارها؛
  • تأخیر در تصویب اسناد مناقصه و عدم هماهنگی با سامانه تدارکات الکترونیکی؛
  • محدودیت حضور پیمانکاران کوچک و متوسط به دلیل شرایط سخت‌گیرانه در صلاحیت‌ها؛
  • ابهام در معیار “قیمت متناسب” که گاه موجب رقابت ناسالم قیمتی و تضعیف کیفیت اجرا می‌شود؛
  • فقدان نظارت مستمر بر عملکرد برنده‌ی مناقصه در طول اجرای پروژه.

این موارد، ضرورت بازنگری در دستورالعمل‌های اجرایی و تقویت نظارت حقوقی را دوچندان می‌کند.

جمشید محمدی نیا

 ۷. نتیجه‌گیری: ارجاع کار و برگزاری مناقصه، صرفاً فرایند اداری نیست؛ بلکه بستری حقوقی برای تحقق عدالت اقتصادی، شفافیت و بهره‌وری در اجرای پروژه‌های عمومی است. رعایت کامل قانون برگزاری مناقصات و نظام فنی و اجرایی کشور، از بروز دعاوی پیمانکاری و خسارات ناشی از فسخ یا ابطال قرارداد جلوگیری می‌کند.

از سوی دیگر، حضور وکلای متخصص در دعاوی پیمانکاری در کنار دستگاه‌های اجرایی و پیمانکاران، می‌تواند ضمن تفسیر صحیح مقررات و پیش‌بینی ریسک‌ها، به پیشگیری از منازعات حقوقی کمک مؤثری کند.

✍️ تنظیم و تحلیل حقوقی:

جمشید محمدی‌نیا

وکیل پایه یک دادگستری – متخصص دعاوی پیمانکاری و احداث

مدیر دپارتمان دعاوی پیمانکاری در مؤسسه حقوقی ماهان جاوید خاورمیانه mjklawfirm.co